Pensadora, filósofa, ensaísta… discípula de Xavier Zubiri, colega de Ortega y Gasset. A súa obra non foi recoñecida ata os últimos anos do século XX, tras un prolongado exilio, e foi de anciá cando recibiu os máximos premios literarios concedidos en España: Premio Príncipe de Asturias en 1981, Premio Cervantes en 1988.

 

 

Amiga da intelectualidade da época: Maruja Mallo, rafael Dieste, Luis Cernuda…Viaxa a Chile co seu home, embaixador. Volve a España en plena guerra civil e xa en 1939 comeza o exilio . Pasa por París, Nueva York, Cuba, México, onde exerce como profesora universitaria… Cuba. E é nesta época cando realiza unha intensa actividade literaria.

 

 

A súa obra, ignorada gran parte da súa vida, foi adscrita a diferentes grupos e tendencias: Xeración do 98, do 27, do 36…

 

 

“Filosófico es el preguntar y poético el hallazgo”