Quixo que tras a súa morte non ficasen imaxes súas. Entendía que importaba a obra que legaba e non a persoa, e así só temos un par de retratos seus con expresión decidida e hierática.

 

Nacida no Ferrol de 1820 é unha figura rompedora na España do século XIX. Foi unha muller que procurou e conseguiu vivir libremente loitando pola xustiza e a liberdade.

 

Pensadora liberal, penalista, escritora e periodista, desenvolveu un incansable traballo a favor dos sectores sociais máis desfavorecidos…, sendo pioneira do feminismo e do reformismo social.

 

Con 21 anos comeza a súa loita, disfrazada como un novo estudante para poder acceder á Facultade de dereito. Escándalo! Vestida tamén de home participa en tertulias políticas e literarias, vedadas as mulleres.

Os seus libros e a súas obras polas melloras das condicións dos hospitais, hospicios, téñenlle valer ser nomeada a primeira visitadora de cárceres de mulleres.

 

Algúns dos seus escritos son: La mujer del povenir, Estudios penitenciarios, Cartas a los delincuentes, El visitador del preso, La mujer en casa, Memoria La beneficencia, la filantropía y la caridad. El pauperismo.

 

“Abride as escolas e  pecharanse os cárceres.”

 

“A sociedade non pode asentarse ben sobre a resignación e a xenerosidade, senón sobre a xustiza.”